Hij had veel last van vermoeidheid en spanning, hij was daardoor zelfs ziek thuis. Wat wil je, als je nachts ongeveer een derde van een uur niet ademt (dat heet apneu). Meer dan 20 keer per uur minimaal een minuut stopt met ademen. Als je moet slapen met een een apparaat. Met een kapje op je gezicht. Dat puffende geluid in de oren van je echtgenote. Het rapportcijfer 4 kreeg zijn slaap. Onvoldoende dus. Twee sessies later is dat een 7 à 8 geworden, een ruim voldoende tot goed dus. Echt? Ja! Zoveel beter? Inderdaad! Hoe? Dat hebben we gedaan met een coach-sessie en een opstelling.
Coach-sessie
Toen hij voor het eerst tegenover me zat, verzuchtte hij: “Eigenijk wil ik een adem-maker, zoals je voor je hart een pacemaker kunt hebben, maar dan voor mijn longen.” Ik zei: “Die kunnen we maken! Virtuele maagbanden bestaan, dus een virtuele adem-maker ook.” Met een combinatie van zijn vakgebieden, werktuigbouwkunde en ICT, en met mijn NLP, ging hij virtueel aan de slag. Door de vragen die ik stelde, vormde er zich steeds meer een beeld in zijn borstkas van het virtuele apparaat. Het meet het zuurstofgehalte in zijn bloed en trekt ritmisch samen op de juiste momenten. Ik zal je de technische details besparen ;-). We eindigden met de constatering dat de testfase gestart kon worden. En na een week testen kon het apparaat virtueel in productie genomen worden. Want het werkte goed.
Opstelling
Hij wilde nog wel wat verder kijken en besloot ook een opstelling te doen. Ik had kunnen kiezen voor een opstelling met zijn gezin van herkomst en de narigheid die daar gebeurd was. Dat deed ik niet. Ik startte met een representant voor hem zelf, voor zijn adem en voor ‘de schrik in zijn systeem’. Waarom deze symbolen? Noem het logisch nadenken (je stopt vaak met ademen als je schrikt), noem het mijn intuïtie, maakt me niet uit. Het was heel bijzonder om te zien hoe de representant voor zijn adem reageerde op de representant van deze man. Toen de man zich ging uiten en krachtiger werd, kwam zijn adem naar hem toe. Als hij verzwakte, deed zijn adem dat ook. Door echt te kijken naar het verleden, naar wat de schrik had veroorzaakt, transformeerde er iets. Hij kon zich omdraaien naar de toekomst, stond een stuk steviger en nam zijn adem met zich mee. Het was een hele bijzondere transformatie.
Resultaat
Twee weken later sprak ik hem en vertelde hij hoe goed het ging. Geweldig! Deze zal ik niet snel vergeten.